Fonteinwerk pubert

Het Fonteinwerk wordt deze maand 15. Wat is er in deze 15 jaar gegroeid? Zijn we op weg om langzamerhand volwassen te worden? Ik hoop het niet. Want dat is juist de kracht van Fonteinwerk: altijd een puber blijven! Het is een ‘missionaire’ wijkgemeente, of met die andere benaming hiervoor ‘wijkgemeente in wording’, hopend om altijd ‘in wording’ te blijven, tot de jongste dag!

15 jaar geleden begon het met de eerste Fonteindienst. Ds. Gerhard Heeringa en een groep gemeenteleden zochten vernieuwing binnen de kerk. Ruimte waarin de bruisende kracht van het Evangelie een nieuwe weg zou kunnen vinden. Het sloeg aan, mensen van binnen en buiten de gemeente vonden hierin een thuis. Er kwamen @homegroepen, de FonteinAcademy en vrouwen- en mannenevents. Gaandeweg groeide er binnen het kader van de inmiddels verenigde PGH een eigen geloofsgemeenschap. Wat vonden al deze mensen hier? Om drie dingen te noemen – het hele plaatje is natuurlijk veelzijdiger:

Enthousiaste geloofsbeleving. Juist in coronatijd realiseren we ons dit: wat hebben we het meest gemist de afgelopen twee jaar? Samen zingen met een band, je hele lijf mag meedoen, veel opwekkingsliederen, maar ook wel eens iets anders – dat sterkt je geloof, het brengt je dichter bij elkaar en bij God, je wordt gevoed met de kracht van de heilige Geest. Het gaat niet om een vluchtig gevoel, maar beleving mag er wel echt zijn: ‘Ik voel uw kracht en stijg op als een arend, dan zweef ik op de wind, gedragen door uw Geest en de kracht van uw liefde.’ Dat kan voor sommigen zweverig klinken, maar geloof wil ook beleefd, doorvoeld, ervaren worden.

De kracht van persoonlijk geloof. Niet het omarmen van dogma’s, maar wel het persoonlijk ja kunnen zeggen: ik ben Gods kind, ik mag leven in Gods Koninkrijk, ik ben door Jezus gered. Zo eenvoudig. Dat is de basis. Wat houd je tegen? En wat helpt je om hier ja tegen te kunnen zeggen? En als je hier ja tegen zegt, wat werkt dat dan uit in je leven? En nee, het gaat hierbij niet om een verticale beleving van ‘God en mijn ziel’ alleen. Maar juist om de uitwerking hiervan in onze omgang met elkaar en in je relaties, je werk en je handen uit de mouwen. Geleefd geloof.

Een vriendelijke, hartelijke, open gemeenschap waarin velen zich welkom voelen. Geen vastomlijnde kaders, gedragscode, vergadercultuur, maar een klimaat waarin iedereen wordt uitgenodigd en soms ook een beetje uitgedaagd om echt deel te nemen, de eigen talenten in te zetten en een stap naar voren te zetten. Het zou zo maar kunnen zijn dat hierin echt iets te merken is van groeiende vruchten van de Geest zoals liefde, vreugde, vrede, zachtmoedigheid enz.

Weerstand

Fonteinwerk heeft ook weerstand opgeroepen. Moet dat nu allemaal in een eigen groep op een eigen tijdstip? Is er binnen deze veelkleurige kerk niet voldoende ruimte hiervoor? Is er dan in de ‘gewone’ diensten geen enthousiaste beleving, persoonlijk geloof en vriendelijke uitnodiging om actief mee te doen? Daarover kun je van mening verschillen en ook aardig met elkaar in aanvaring komen. Maar voor Fonteinwerk is deze eigen ruimte heel belangrijk gebleken om te kunnen groeien en vrucht dragen. En zoals het heet ‘zonder wrijving geen warmte’. Loskomen van je ouders gaat soms met horten en stoten, maar er moet een zekere ruimte zijn. Loslaten is ‘anders vasthouden’ hoorde ik ouders van een paar flink puberende kinderen een keer zeggen. En in mijn eigen gezin van herkomst is de broer die het hardst van ons allemaal gepuberd heeft degene die later de meeste waardering voor mijn ouders kreeg.

‘In wording’

Waar gaat Fonteinwerk naartoe? Zoals gezegd: altijd ‘wijkgemeente in wording’ blijvend. Misschien hiermee vorm gevend aan de oude kreet uit de reformatorische wereld: ecclesia reformata semper reformanda. In gewoon Nederlands: een gereformeerde kerk moet altijd gereformeerd worden. Bijbels motto voor de toekomst van Fonteinwerk mag zo zijn: Romeinen 12,2:
‘U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar u veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God wil en wat goed, volmaakt en Hem welgevallig is.’
Wat een dynamische tekst! Ik hoor Paulus hier drie dingen in zeggen.
Niet aanpassen aan de schema’s en formats van deze wereld. Non-conformisme. Dus een beetje recalcitrant en tegendraads is helemaal goed. Niet om het dwarsliggen, maar om een alternatief plaatje te laten zien: dat van de liefde van God in Jezus Christus.
In beweging blijven. Continue vernieuwing van je gezindheid, je denken. Niet omdat het anders zo saai wordt, maar omdat we nooit uit-vernieuwd zijn. We blijven altijd in de groei, op weg naar volwassenheid in Christus.
Geen conformisme maar metamorfose. Dat laatste woord staat letterlijk in de Griekse tekst: verandering van gedaante, van vorm. Als kerkgemeenschap moeten we altijd bereid zijn ons eigen format ook weer af te leggen, om in een nieuwe gedaante tevoorschijn te komen, zoals een rups zicht ontpopt tot een vlinder.

God dank die dit gegeven heeft en ik bid dat Fonteinwerk op deze manier tot zegen mag zijn voor de leden, de PGH, heel Harderwijk en Gods Koninkrijk.

Henk Jansen, Fonteinpredikant

 

 

Bekijk hier alle nieuwsberichten of ga terug naar de vorige pagina.