Vertrouwen, verwachting & vervulling
In onze samenleving lijkt het soms alsof we collectief een bril dragen die vooral scherpstelt op tekorten. In organisaties waar ik als adviseur voor werk, hoor je dezelfde geluiden: te weinig mensen, te weinig middelen, te weinig …, etc. Het is dan ook niet vreemd dat dat doorsijpelt naar kerkgemeenschappen: te weinig jeugd, te weinig vrijwilligers, te lange dienst, etc. Niet om bewust negatief te zijn, maar omdat teleurstellingen, veranderingen en onvervulde verwachtingen zich opstapelen – soms jarenlang zonder dat ze echt worden uitgesproken.
Toch heeft denken in tekorten een geestelijk gevolg: het maakt het zicht op God en elkaar kleiner.
Een gemeente die vooral kijkt naar wat niet goed gaat, verliest onbewust de kern uit het oog: het samen gericht zijn op God. In de Bijbel zien we dat dit niet nieuw is. Het volk Israël mopperde voortdurend over wat ze misten, zelfs nadat God hen had bevrijd uit Egypte. Het is een oud menselijk patroon: de aandacht verschuift van Gods aanwezigheid naar dat wat ontbreekt. Wanneer de focus steeds ligt op wat beter moet, raakt een gemeenschap haar geestelijke verwachting kwijt. En wat je aandacht geeft, groeit.
Een ander (voor)uitzicht begint bij een verandering van hart en blikrichting. De eerste gemeenten in Handelingen laten dit prachtig zien. Ze hadden óók tekorten — geen gebouwen, geen budget, soms zelfs geen veiligheid — maar ze leefden vanuit vertrouwen, verwachting & vervulling.
De volgende drie houdingen zetten aan tot een ander vooruitzicht.
- Leef vanuit dankbaarheid
Dit is een geestelijke oefening die het perspectief herstelt. Paulus zegt: “Dank God onder alle omstandigheden” (1 Thessalonicenzen 5:18). Niet omdat alles goed is, maar omdat dankbaarheid onze ogen opnieuw opent voor wat God doet. Wanneer een gemeenschap elke week benoemt waarvoor ze God dankt, verandert de atmosfeer. Dankbaarheid is als een raam dat opengaat — er komt weer licht binnen.
- Zet aanbidding weer centraal
Aanbidding is niet één onderdeel van de dienst, maar het kloppend hart van gemeente-zijn.
Jezus zegt: “Wie God aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid” (Joh.4:24). De eerste gemeenten kwamen samen met een vurige toewijding aan gebed, lofprijzing en het breken van brood (Hand.2). Daar ontstond een kracht die tekorten overstemde en hoop wakker maakte. Waar aanbidding centraal staat, verschuift de focus van tekort naar vertrouwen.
- Bouw aan echte verbondenheid
God werkt krachtig in een gemeenschap waarin mensen elkaar zien, dragen en dienen.
De Heilige Geest stroomt waar liefde en eenheid zijn. In Handelingen 4:32 lezen we: “De groep gelovigen was één van hart en ziel.” Niet 1 in mening, maar 1 in verlangen.
Verbondenheid schept ruimte voor de Geest om te werken, juist omdat het laat zien: wij zoeken samen God.
Vervuld worden door de Heilige Geest is geen prestatie, maar een houding van overgave en loslaten. Allereerst door stilte vóór activiteit. Niet eerst in actie schieten. Maar de Geest spreekt juist in stilte. Psalm 46:11 zegt: “Wees stil en weet dat Ik God ben.” De eerste gelovigen wachtten en baden samen totdat de Geest kwam (Hand.1). Pas daarna kwamen ze in beweging.
Ten tweede bidden zonder agenda. Sommige van de krachtigste gebeden beginnen met slechts één zin: “Heer, hier zijn wij. Doe in ons wat U wilt.” Dit is het gebed dat ruimte maakt voor de Geest.
En tot slot verwachting en gehoorzaamheid. De Geest vult niet alleen om te troosten, maar ook om te leiden. De eerste gemeenten leefden vanuit die dynamiek: ze baden, de Geest sprak, en ze gehoorzaamden (Hand. 13:2–3).
Ik wil je uitnodigen om daar waar nodig te stoppen met turen naar wat ontbreekt, en je te richten op God. Zoek de stilte, spreek een dankgebed uit, open je handen voor de Heilige Geest — en verwacht dat Hij spreekt en werkt. Deel dit met iemand uit jouw gemeenschap. Zo bouwen we samen aan een kerk die leeft uit vertrouwen, verwachting en vervulling. Zullen we hier samen in oefenen? We kunnen dit niet alleen!
Martijn Stuiver
Bekijk hier alle nieuwsberichten of ga terug naar de vorige pagina.